Deportacje Polaków do Związku Sowieckiego w latach 1940-1941
W sobotę, 18 stycznia o godz. 15. w Muzeum Dulag 121 odbędzie się pierwsze w tym roku spotkanie z cyklu „Przystanek Historia”. Naszym gościem będzie Ewa Dyngosz, która wygłosi wykład zatytułowany „Deportacje Polaków do Związku Sowieckiego w latach 1940-1941”.
Temat deportacji ludności polskiej do Związku Sowieckiego w czasie trwania II wojny światowej w dalszym ciągu należy do niezabliźnionych ran w polskim społeczeństwie. Pierwsza masowa wywózka na Sybir, przeprowadzona przez NKWD miała miejsce 10 lutego 1940 roku. Szacuje się, że w głąb ZSRS zostało wówczas zesłanych około 140 tysięcy naszych rodaków. Ich gehenna zaczęła się już w momencie transportu do miejsca zesłania i trwała przez kilka lat. Tysiące polskich rodzin, w tym dzieci, zostało pozbawionych swojego domu i wrzuconych w brutalny świat sowieckiego reżimu. Głównymi ofiarami sowieckiego reżimu padły rodziny urzędników, wojskowych oraz pracowników służby leśnej i kolei ze wschodnich obszarów przedwojennej Polski.
W latach 1940-1941 łącznie zostało deportowanych nie mniej niż 320 tys. obywateli polskich, którzy zostali rozsiani po różnych zakątkach ZSRS i byli wykorzystywani do katorżniczej pracy. Zakończenie II wojny światowej nie zawsze oznaczało powrót do ojczyzny, tym bardziej, że Kresy, z których zostali deportowani, nie znajdowały się już w obrębie nowych granicach Polski.
Ewa Dyngosz - historyk Oddziału IPN w Warszawie. Współautorka wystawy i albumu „Ukradzione dzieciństwo ” poświęconego losom dzieci i młodzieży II Rzeczypospolitej w okresie okupacji niemieckiej i sowieckiej. Prowadziła notacje z osobami zesłanymi na Syberię jako dzieci. Brała udział w projekcie i przygotowaniu publikacji „Smak wygnania… doświadczenia polskich sybiraków w latach 1940 -1942”.
materiały prasowe
