Nowe prawo wodne – kto zapłaci „podatek od deszczu”?
Od 1 stycznia tego roku obowiązuje nowa ustawa, która wprowadza obowiązek dokonywania opłat za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej czyli za tzw. odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych z obszarów nieskanalizowanych. Jest to tzw. „podatek od deszczu”. Zapłacą go właściciele nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m2, którzy zabudowali swoją działkę w co najmniej 70%, a w okolicy brakuje kanalizacji deszczowej. Zatem obowiązek opłaty obejmie głównie właścicieli sklepów wielkopowierzchniowych, magazynów, biurowców itp.
Wskazanych opłat nie będzie ponosić się za jezdnie dróg publicznych oraz drogi kolejowe, z których wody opadowe lub roztopowe są odprowadzane do wód lub do ziemi przy pomocy urządzeń wodnych umożliwiających retencję lub infiltrację tych wód. Opłat nie będą ponosić również kościoły i inne związki wyznaniowe.
„Podatek od deszczu” wprowadza znowelizowana ustawa Prawo wodne (Dz.U. z 2017r., poz. 1566 ze zm.). Wśród szeregu zmian w dotychczasowym systemie gospodarowania wodami w Polsce, nowelizacja nakłada na wójtów, burmistrzów lub prezydentów miast obowiązek związany z poborem opłat za usługi wodne.
Wysokość podatku ustala się jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, wyrażonej w m2 wielkości utraconej powierzchni biologicznie czynnej oraz czasu wyrażonego w latach.
Stawki opłaty zgodnie z art. 274 nowej ustawy będą wynosić odpowiednio:
1) bez urządzeń do retencjonowania wody z powierzchni uszczelnionych trwale związanych z gruntem -– 0,50 zł za 1 m2 na 1 rok,
2) z urządzeniami do retencjonowania wody z powierzchni uszczelnionych o pojemności do 10% odpływu rocznego z powierzchni uszczelnionych trwale związanych z gruntem - 00,30 zł za 1 m2 na 1 rok,
3) z urządzeniami do retencjonowania wody z powierzchni uszczelnionych o pojemności od 10 do 30% odpływu rocznego z powierzchni uszczelnionych trwale związanych z gruntem - 0,15 zł na 1 m2 na 1 rok,
4) z urządzeniami do retencjonowania wody z powierzchni uszczelnionych o pojemności powyżej 30% odpływu rocznego z powierzchni uszczelnionych trwale związanych z gruntem - 0,05 za 1 m2 na 1 rok.
W myśl art. 34 pkt 4 Prawa wodnego zmniejszenie naturalnej retencji terenowej jest szczególną formą korzystania z wód. Natomiast art. 389 pkt 2 precyzuje, że na szczególne korzystanie z wód wymagane jest uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego.
Zgodnie z art. 298 pkt. 2 ustawy Prawo wodne opłatę za usługi wodne są obowiązane ponosić osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:
- właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych,
- posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych,
- użytkownikami wieczystymi gruntów,
- posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego – które na skutek wykonywania robót i obiektów mających wpływ na zmniejszenie naturalnej retencji terenowej doprowadziły do zmniejszenia tej retencji.
W związku z powyższym władający nieruchomością o powierzchni powyżej 3500 m2, którzy zabudowali swoją działkę w co najmniej 70%, zobowiązani są do przedstawienia danych dot. m2 wielkości utraconej powierzchni biologicznej czynnej, do Wójta Gminy Nadarzyn w terminie do 30 kwietnia br. dostarczając wypełnione oświadczenie.
Oświadczenie w formie elektronicznej dostępne jest na stronie internetowej Urzędu Gminy Nadarzyn raz w Biuletynie Informacji Publicznej Gminy Nadarzyn, a także w formie papierowej w Urzędzie Gminy Nadarzyn, pokój numer 222, tel. 22 729 81 85 wew. 140.
Wójt, zgodnie z art. 272 ust 22 ustawy Prawo wodne w formie informacji, przekaże podmiotom obowiązanym do ponoszenia opłat za usługi wodne, wysokość przedmiotowej opłaty, zawierającej także sposób obliczenia tej opłaty. Wniesienie opłaty na rachunek bankowy Urzędu Gminy powinno nastąpić w terminie 14 dni od doręczenia informacji. Opłatę wnosi się za okresy kwartalne i uiszcza na wskazany w informacji numer konta.
